Tutunamayanlar 724 sayfalık bir yalnızlık romanı... Ruhunda yalnız kalmışlığın, anlaşılamamışlığın romanı... İçsel bir kısır döngü sonucu düşmenin mizahi bir dili Tutunamayanlar... . Aslında "o hayata tutunamayanların farkına varın" romanı... Canım insanlar dediği yerde ümidiyle, beter olun dediği yerde ümitsizliğiyle buluşturuyor bizi... . Turgut'un intihar eden arkadaşı Selim'i, Selim Işık'ı, Selimciğim Işık'ı aradığı satırlarda insanlığı anlatmak istemiş Oğuz Atay... İnsanın olmamışını... Selim'in dünyasına daldıkça çıkamıyor Turgut Özben... O çırpınışlar acı acı güldürüyor insanı... Selim'i ararken "Özben"liğine yolculuk yapıyor "Işık"ın anılarında... Yanında Olric... Hayatın kırıklığı içinde hem de... Oyunun kurallarını bilmiyorsun dedikleri yerde... . Selim'i ve Selim'in aşkını anlatıyor Günseli noktasız virgülsüz soluksuz sayfalarca süren satırlarda... Es yok, kaybolmasın hiçbir kelime... . Kelimelerle öyle güzel oynuyor ki Oğuz Atay müthiş bir anlatım çıkıyor ortaya... Ayakkabılarını çıkarıp düşünme terliğini giyiyor... Biz de o düşünme terliğini giyip koyuluyoruz satırlara... Muazzam bir yolculuk tabii kitaba tutunabilene... Bir değil birkaç kez okunması gereken bir kitap Tutunamayanlar... Hem aklınıza hem kalbinize alın bu eseri... Sarıp sarmalayın... Disconnectus erectuslara da selam olsun...

TutunamayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 202062bin okunma

··

941 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Emet Denizci