Klişeler çok var fakat yazıldığı yılı ve dönemin zihniyetini düşünerek onları görmezden geliyorum, pek de fena değil. Zaten bir piyes olarak yazılmış, olayın içindeymiş gibi değil de tiyatroda bir piyes izliyormuş gibi canlandırınca eğlenceli bir kitap oluyor. Yazarın üslûbu da güzel, kitaba ismini veren ana karakter ise daha da güzel.
