Şiir ne imiş, ne değilmiş? Şu Nurullah Ataç’ı çok seviyorum. Çok güzel yazılar yazdı. Belki daha da yazar. Bazan kızıyorum da. Bir kere benim yakamdaki armaya takılmıştı. “İdeal köy” dedim. “Yere batsın sizin köyleriniz!”dedi. “Biz şehir diyoruz, siz köy diyorsunuz.” dedi. Hâlâ sinirleniyorum. O zaman bir cevap da bulamamıştım. Şiir ne imiş, ne değilmiş? Kelimelerle güzel şekiller kurmak sanatı imiş. Kelimeleri ustaca yan yana getirebiliyorsan iyi şairmişsin. Bence bu da ucuz şairlik. Asıl mesele şairin konu karşısındaki davranışı, konu üzerindeki yetkisi değil midir? Şair ele aldığı konu ile derinden ilgili değilse, ona yakın olamıyorsa istediği kadar dil cambazı olsun ona nasıl yeni bir ses verebilir? Şair kelimelerden yaptığı şeklin içine bir ruh koymayacak mı? Değilse o ne işe yarar?
Eveleme develeme
Deve kuşu kovalama
Kelimeler yan yana getirilmiş, bir şekil kurulmuş. Ama içi boş bir şekil.
Bir de:
Uzak uzalar
Çorak ovalar.
deyince şair kurduğu şeklin içine okuyana ah dedirtecek bir taraf da koymuş.
Sayfa 17 - Varlık, 1952
·
67 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.