Jacgues Lacan, bir çocuğun aynada kendi görüntüsünü tanıdığı anın egosunun oluşumu açısından yaşamsal bir önem taşıdığını anlatır. Ayna evresi, çocuğun fiziksel isteklerinin hareket yetisini aştığı evredir. Çocukların kendilerini tanımaları onları sevindiren bir olaydır; çünkü aynadaki simgelerinin, tecrübe ettikleri bedenlerinden daha tam ve mükemmel olduğunu sanırlar. Böylece tanımanın üstü yanlış anlamayla örtülür.
Sayfa 283Kitabı okudu
··
255 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.