Neden bana karanlıklarla çevrili bir tabloya bakar gibi bakıyordu? Öyle olsa bile bu tablonun çizeri, ressamı ben miyim? Acılar yüzüme, beynime, sözcüklerime oturmuşsa ne yapabilirim? Bendeki karanlık ya da ona göre kirli, küflü renkleri temizlemek, en azından o renklerin daha açık tonlarını yakalayıp özümsememi sağlamak onun işi değil mi?
Sayfa 205Kitabı okudu
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.