Kitabı o kadaaar uzun zamandır okuyorum ki bir süre sonra eziyet gibi gelmeye başladı. Başta başucu kitabı olarak okuyordum ve güzel gidiyordu. Çalışmalarını ve kendisini çok takdir ettiğim bir insandır İlber Ortaylı. Çoğu fikrine de katılırım. Fakat kitap boyunca insanların hobi edinmediğinden ve vasat bir hayat sürdüğünden bahsediyor. Ve nasıl kendi zamanında insanların kendilerini nasıl geliştirdiklerinden bahsetmiş. Fakat günümüz Türkiye'si ile eski Türkiye'yi karşılaştırmak gerekiyor önce. Ülkede bir hobi edinmek maalesef sınıfsal bir şey. Sinema, tiyatro, opera her şey sınıfsal. Eğitim yetersiz. Belki önceye göre daha fazla olanak var fakat gençlerin geleceğe dair bir umudu yok. Bu düşünceler beynimde dolaştı durdu. O sebeple kitaba elim hiç gitmedi. Maalesef sevmediğim bir kitap oldu.