Zizek'e göre hiçbir şey tek bir açıdan değerlendirilemez. Onun durumlara bakışı bazen anamorfik, bazen simgeseldir. Ona göre, kitaptaki bir söylemi bağlamında, bakışlar kayar, geçer, aktarılır, elden kaçırılır. İşte onun ortaya atacağı yamuk bakış tam da burada devreye girer. Lacancı psikanalize başlangıcını bile bu bakış sayesinde sondan yapar,
