Demek bu göğü, doğayı, yıldızları
Kişinin alınyazısını o yarattı
Peki İsa’yı çarmıha geren kim
Yusuf’u kuyuya kim attı
Ve peki neden bütün suç Kabil’de
Limanda ikinci uykusuz adam elleri gemili
Korsan şarkıları kadınlı bıçaklı gecede
Kalbini koparıp denize fırlattı.
ah her şey
bir pencereden göründüğü kadar
bir pencere kadar dünya
bir kartpostal gibi geçtiğimiz dünya
kalbim.
kör bir çocuk gibi düşe kalka.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Acılarla dolu bu dünyaya.
İnsafsızlık
Vahşet
Hâlâ güçlü
Ve hâlâ iktidarda.
İnsanlar
Ölüyorlar.
Gepgenç
Sımsıcak
Ölüyorlar
Sanki
Ölmüyorlarmış gibi.
Bir yandan sürüp gidiyor–
Hayat;
Bir yanda tel örgüler
Parmaklıklar.
Serseriliğim benim ,seni çocuğummuşun gibi seviyorum...
Susmasam kendi sesimden delirecektim.
kalbim!
sen yoksun.
sen tökezleyen bir şarkısın
köpüre köpüre akan
acıyla ve hüzünle beslenen
bir ırmaksın.
“Ermiş Vasili” katedrali
Rengârenk kulecikleri
Ve kubbecikleriyle
Alaaddinin
Yüzlerce sihirli lambasına benziyor.
“Bu güzellik
Tasarlanarak yaratılmış olamaz”
diyordu Kalina
“Biri bunu
Böylece
Rüyada görmüş olmalı.”
Son günün
Şiiri.
Sevgiler
Geçiyor...
Hâlâ sen
Şiirin ve hayatın acemisi...
Yaşamak , yaratmak ,mutlu ve aydınlık yürekli olmak nasıl öğrenilir ?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.