Allahümme Amin
"Rabbim!" Demelidir, "Kendim ettim kendim buldum, nefsime zulm ettim, senin arındıran uyarılarına kulak tıkadım, lağv\boş işlerle kalbimi yordum, irademi hırpalandım. Şimdi senin araladığın cennet kapısının önündeyim. Adım atmam gerekiyor biliyorum, lakin adım atacak gücüm yok. Resûl'ün (s.a.v), nefsinden sana, hatta senden sana sığınırdı. Ben de nefsimden gördüğüm kalbimden, çarçur ettiğim irademden sana sığınıyorum. Sen El-Heyiy ve El-Kerim'sin, sana açılan elleri boş çevirmez, boynunu büküp kapına geleni kovmaz, eşiğine baş koymuş baş koymuş secde ehlini hor görmezsin. Bana kereminle, rahmetinle, affınla muamele et. Açtığın kapıdan adım atacak kudreti ver, ki sen Kadir-i Mutlak'sın. Toza toprağa karışmış kemikleri dirilten, gökleri direksiz yükselten ve zeval bulmasın diye tutan kudretin sahibisin. Sana, yardımına, vereceğin irade gücüne muhtacım..."
·
65 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.