Hac, yaratılış tiyatrosudur. Aynı zamanda tarih ve tecvid tiyatrosu diyerek kitaba giriş yapıyor büyük düşünür... Hac vazifesini dünya sahnesinde hepimizin O'nu bulmak O'na yönelmek için yaptığı bir tiyatronun bölümleri ile açıklıyor. Yönetmen:Allah Dil:Hareket Asıl karakterler: Adem,Iblis,Ibrahım,Hacer... Mekân: Mescidi Haram, Mekke Oyuncu:Sen ... bu güzel benzetmeyi tüm kitap genelinde kullanarak ,baş rolünde olduğumuz Hac yolculuğuna oldukça farklı bir bakış kazandırmış. Kitapta felsefesini işlerken Mindfulness ve tasavvuf kalemine yatkın birçok alt başlık ise oldukça etkileyici ve dikkat çekici idi. Kendini bulup yolu kaybetmek faciadir, kendini yolda kaybetmek ise kurtuluş düsturu ile bize YOL ve KENDINI KAYBETMEK kavramlarını Hac ibadeti üzerinden ayrıca aktarmasi kitabin bence en güzel felsefesi idi. Kendini kaybetmek demek şuur kaybı olarak da algılanmamalı elbette... Burada da şuurun herşey olduğunu güzel bir alıntısı ile nakledeyim "Birini cellat diğerini şehit, birini özgürlükçü diğerini zorba,birini temiz diğerini pis yapan bilgi değil ŞUURDUR... Velhasıl kitaptan çıkarttığım en genel ders, Müteşabih bir olgudur hac.Ne kadar dalarsan dal dibine varamazsın.Sonsuzdur o.Anlayabildigin kadar anlamı var.

HacAli Şeriati · Fecr Yayınevi · 20111,373 okunma

·

449 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

R.Köse