Samuel Beckett tarafından İkinci Dünya Savaşı sonrası yazılan en iyi absürt tiyatro özelliğini taşıyan Waiting for Godot, insanların gelecek dahil hiçbir şeyde umudu olmadığını o dönemin özellikleriyle gözler önüne seren bir tiyatro oyunudur. Oyunda giriş gelişme ve sonuç bölümleri ve olay örgüsü yoktur, adı gibi absürt bir şekilde başlar ve absürt bir şekilde de biter. Oyunda sürekli aynı diyaloglar devam eder yani hep tekrarlardan oluşur. Oyun sahnesinde dekor yoktur, yalnızca kuru bir ağaç vardır. Dekorun az olma nedeni, dikkati oyunun konusuna ve atmosferine vermek istenmesidir. Eski püskü kıyafetleriyle Gogo ve Didi içeri girer. Oyunda hep bir bekleyiş vardır Godot'yu beklerler ancak Godot gelmez. Bu iki karakter birbiriyle anlaşamaz ve birbiri olmadan da yapamaz. Bu oyun belkiler üzerine kurulmuştur. Diğer iki karakter de pozzo ve lucky'dir. Pozzo sömüren lucky ise aydın kesimi temsil eder. Her sahnenin sonunda bir çocuk gelir ve Godot'un gelmeyeceğini söyler ancak oyunda tekrar eden diyaloglar gibi bu da sürekli devam eder.

Waiting for GodotSamuel Beckett · Faber and Faber · 20108bin okunma

·

121 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve