"Güneş battı bu şehirde evlat durulmaz artık." Bir kızaran ufka baktım, bir de şehre. Güneş doğmaya başlamış, şehirde evler belirginleşmişti. Kapısı yanan, damı delinen evi görebilmiştim. Resul'ün mescidini de görmüştüm. Gözlerim gecenin karanlığında kazılan taze mezarı aradı. Cennetü'l-Baki'nin yanında yapayalnızdı.
