Bir solukta biten, bitince içime yerleşiveren bir öykü.
Sıcak bir köy, soğuk adetler ve vicdanımız Zerban.
İçilen tütünden, rakıya sanki ordaymışım gibi hissettim.
"Sözün huyudur ; bir dilden dökülüp de bir kulağa eriştiğinde, kanatlanır, hudut mudut tanımayan bir kuş olur, kanat kanat arşınlar göğü.
Güzelliği dilden dile dolaşan Zerban da günü gelmiş kasabaya sığmaz olmuş sonunda"
Ve bizlere ulaşmış.
