Hüzün hüzün hüzün,
Sonbahar yapraklarına kim kızar ki, baharını atlattığımız hayattan geriye dönüp dönüp bakmak,
Demek ki hepimizin aklında defetmek istediği miz anılar var. Kimi pişmanlıktan, kimi üzüntüden.
Her zamanımız ayrı bir ben.
Pişmanlığımıza kızarken kızdığımız o zamanın o anın beni değil mi?
(Notun kitapla ilgisi pek az...)
