Duygusal olgunluğunu tamamlayamamış kişinin içinde, kendinin de tam anlayamadığı doldurulamayacak bir boşluk vardır.
Bu boşluk mutsuzluk olarak kişinin yaşamına yansır.
Kaynağını ise dışarıda bir nesnede, olayda ya da kişide bulur.
Çaresi varmı peki... Geriye alınamayan hayatımı doldurmanın.varmı Bi ilacı mutsuzluğumun.. İnsan, yaşadıklarıyla, içten içe çürüyor... Çiçek yetiştirenler bilir.. Yemyeşildir yaprakları, oysa kökü çürümeye başlamıştır... Capcanlı görünür dışarıdan... Sonra bir gün öldüğünü anlarsınız, dışı hala yeşil kalmaya çabalayan çiçeklerin.