“Kısır toplumların, kardeşliği kinden, gülümsemeyi somurtmaktan, yaşamayı ölümden, barışı savaştan önde gören insanlara ihtiyacı var.” Muhsin Ertuğrul Orhan Bahtiyar’ı Türk havacılık tarihinin en önemli isimlerinden biri olan Vecihi Hürkuş’un hayatını kaleme aldığı ‘Vecihi Kara Tehlike’ romanı ile tanımış ve çok sevmiştim. Son olarak da Türk Tiyatrosunun kurucularından, duayen isim Muhsin Ertuğrul’u anlattığı kitabı okudum. Muhsin Ertuğrul gibi bir tiyatro aşığının hayatını okumak meğer ne kıymetliymiş bunu okurken anlayabiliyor insan. Daha 16 yaşında ailesi ve tiyatro arasında seçim yapmak durumunda bırakılan Muhsin, bir anlık bir tereddüt bile yaşamadan uğruna bir ömür adayacağı tiyatroyu seçer. Cebindeki bozukluklar ve kalbinde tiyatro aşkı ile çıktığı yol zorludur. Oldukça yoksul olmasına rağmen Paris’ten Berlin’e, Berlin’den Stockholm’e uzanan öğrenme aşkı onu destekleyen güzel insanlarla tanışmasına ve yeteneğini sahne ile buluşturmasına imkan tanımıştır. Paris’te en nahif haliyle tutulduğu aşk, Rus yazar Leonid Andreyev’in onu ölümün kıyısından çekip alan çok anlamlı sözleri, ona inanan dostlarıyla kurduğu tiyatro, daha 25 yaşında sahne makyajında ustalaşıp Sultan Abdülmecid Efendi’yi bile yaşlı bir oyuncu olduğuna ikna etmesi, ve savaş yıllarında bile tiyatro aşkıyla geçen bir ömür… Benim için dolu dolu ve doyurucu bir okuma deneyimi oldu. Bu kitabı mutlaka okuyun, hem edebi bir ziyafet hem de çıkarmamız gereken çok fazla ders var.

MuhsinOrhan Bahtiyar · İnkılap Kitabevi · 202134 okunma

·

62 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Elvan