Amerika'da işlenen bir cinayet... Ölen Mardin'li Hüseyin. Ölmeden önce "Ben bir insandım" dediği duyulur. Çocukluk arkadaşının cinayetini araştıran gazeteci İbrahim, Işid'in zulmünden kaçmış Ezidi kızı Meleknaz ve Meleknaz'ı kurtarmak uğruna tüm ailesini karşısına almış Hüseyin... Aynı zaman diliminde bir arada olamasalar da, hikayeleri birbirine geçmiş üç insan ve Türkiye'nin bugününün acı gerçekleri... Yüreğim parça parça okudum. Mardin'de kaldım, bir süre buralara dönemedim kitap bittiğinde. "Harese nedir, bilir misin? Develerin çölde çok sevdiği bir diken var. Deve dikeni yedikçe ağzı kanar. Tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz. Ortadoğu’nun âdeti budur, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. Kendi kanının tadından sarhoş olur." Kitap bitmişken bile aklımda kendini uçurumdan bırakmış Ezidi kızı Nergis ve son sözleri: "Ben bir insandım..."

HuzursuzlukZülfü Livaneli · Doğan Kitap · 2017100,3bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İlay Tunceli