Bir sosyete gencinin gerçek hayata uyanış hikayesi, önceki hayatının donukluğunu farketmesi çok ilginç bir şekilde anlatılmış.
İnsan suç işledikten veya işlediğini düşündükten sonra hayatın özünü yakalayabilir mi? Evet, bu romanda ustaca anlatılan olay tam da suç işleme ve özgürlüğü tatma kurgusuna dayanıyor.
İçerisinde benim için esrarlı cümleler de var. Örneğin, "Çünkü sadece kendi kaderlerini bir gizem olarak yaşayabilenlerin gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum"
Keyifli yaşamlar.
