Ara sıra tek eliyle saçlarını geriye atıyordu ve çok kısa, saliselik bir anda tüm gerçeğini görebiliyordum gözlerinde. Tıpkı benim gibi.
Saliselerde yaşayan, saliselerde yaşamaya mahkûm olan insanlar... Sedece çok iyi bir oyuncuydu işte ve o da en az benim kadar iyi kullanıyordu maskesini. Benimkisi makyaj, onunkisi gülümsemesiydi.
Sayfa 8 - Mendirek YayınlarıKitabı yarım bıraktı
·
41 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.