Benim ülkemde insanlar dilenmezdi. Öğretmenler açlık çekmezdi. İsraf olmazdı. Bugünse bunları ağlayarak seyrediyorum. Dün 84 yaşıma bastım, doğum günümü hatırlayan olmadı. Hepsi al-sat işlerinde, birer biznesmen (iş adamı) olmuşlar. Aile ilişkileri çöktü, yalnızlaştık. Kapitalizmin getirdiği özgürlük bizleri birbirimizden uzaklaştırdı. Eskiden çeşit çeşit sigaralar, renkli renkli sütyenlerimiz yoktu belki. Ama mutluyduk, yüzümüz gülüyordu.
