insanı sıkmayan, başından itibaren hep sonunu merak ettiğim bir kitap oldu. iki insanın ruhlarının tamamen birbirlerine ait olduğu ve biri öbürünün devamı , biri olmadan diğerinin yokluğu duygusu çok iyi anlatılmış...
okumayı her bıraktığımda "Bu sadece romanlarda olur" diye hayıflandım doğrusu...
okumak benim için firardır ve "kimse gerçek değil" bunu fazlasıyla başardı.
bir alıntıyla nokta koymak isterim;
"benim gözlerimde deniz bile yokken, onun gözlerinde koca bir okyanus var"
