Duyguların intiharı /ruhun çöküşü
Kendimi öldürme niyetinde değildim. Görüyorsunuz, yaşamımı sürdürmemi isteyen o tek kişinin üzerimde nasıl bir etkisi vardı. Oysa şimdi, kimse yok. Üstelik ben de kendimi yaşamaya layık görmüyorum. Bana
kalırsa diğer insanların da layık olduğu söylenemez. Ölümümü isteyenlere inat yaşama arzumu sürdürüyorum. Adam gibi yaşamamı isteyen kişi de aramızdan ayrıldığına göre ölümüm kimseyi incitmeyecektir. Onun gibileri incitmeyi asla istemem. Neyse ki artık öyle biri yok, yok! Oh, ne rahat! Harika! Eskiden iğrendiğim, karşı çıktığım şeyleri şimdi kendi rızamla yapıyorum. Tüm inançlanmdan vazgeçiyorum. Bu sefer gerçekten yenildim fakat zafer benim.
Sayfa 254Kitabı okudu
··
235 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.