Gözüm, sokak lambasına takıldı. Etrafını aydınlatmak için gösterdiği çaba öylesine beyhudeydi ki... Cılız ışığı ancak kendini aydınlatmaya yetiyordu. O da kalıcı değil yanıltıcıydı. Muhtemelen hiç beklenmedik bir anda ampul patlayacak ve o küçük aydınlık da karanlığa boğulacaktı. Tıpkı benim gibi. Ve hatta tıpkı Atlas gibi. Kabul etmeliydim ki; Atlas ve ben birbirimize benziyorduk. Ve bu dünyada asla ikimiz birden var olamayacaktık.
Sayfa 35 - Mendirek YayınlarıKitabı yarım bıraktı
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.