Şâirliğe sûz-ı derd lâzım
Endûh u belâ olur mülâzım
Rûy ü lebe etmeyüz tenezzül
Açsun çemenî görülmedik gül
Her râhda eyleyüp tekâ-pû
Şâhîn-i hayâli âla âhu
~~~~~~~~~~~~~~~~~
Şâirliğe yanış-yakılış ve dert gerek;
Şâir olana mihnet ve dert gelir, yamanır, yakasını bırakmaz onun.
Şâir, o kişidir ki yüze, dudağa tenezzül etmez;
Yeşilliği, yeni ve görülmedik bir gül açar.
Her yolda koşar, gider;
Hayâl şahini, ceylanı avlar.
Sayfa 194 - 805- Şâirlik mâhiyeti
·
76 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.