Mücella yüreğimde hala bir sızı olarak durur. Aneannem, annem ilkokulu bitirince eline vermiş el işini, çeyizi. Okurken rahmetli anneannem ve biricik annem gözümün önünde canlandı. Annem Mücella'nın yanında şanslı. Peki ya Mücella? Malesef ki bu kadar şanslı değil keşke olsaydı olabilseydi. Mücellayı kendimce hep umutlu bi sona bağladım şimdi olacak şimdi yüzü gülecek gibisinden ama malesef ki olmadı.
Hayallerine bağlı olan insanlar için mutsuz son sevilmez, istenmez. Kitap mutsuz son olmasına rağmen sonunda içimde burukluk oluşmasına rağmen yinede en beğendiklerim arasındadır. Kesinlikle okunmalı mı? Okunmalı! Tek Mücella kitaptaki değil malesef ki çevremizde de Mücella'lar var.
Nazan Bekiroğlu' nun diğer kitapları arasındaki en sade olanıysa bu kitap. Ve beni en çok etkiyeleni. Ahh Mücella.