Yardım etmeyi seçtiğimiz kişi/ler ne kadar hayatımıza dahil/tanımlı, yakınımızdaki kişiler iseler sevgi dolu bir bilinç oluşturma süreci o kadar iyi işler; ailemiz, işimiz ve iş kitlemiz, komşularımız, akrabalarımız, arkadaşlarımız... Yakını ihmal edip, boş verip uzaklara heveslenmenin pek bir faydası yok. Bir de yaptığımız iyilikleri bağış’lamalı, başa kalkmamalıyız. Biliyoruz ki bu (başa kalkmak; bağış’lamamak) iyilikleri boşa çıkarmanın yanında karşı tarafta hafiflik yerine yük ve ağır bir minnet duygusu oluşturur. 🤔 Diye düşündüm!