Ağırlığınca kalbe çöken siyah gece yerini sabahın tülüne bıraktığında, ağabeyleri, kuyunun karanlığına terk ettikleri Yûsuf'u merak ettiler. Yakub'un, adı artık Neş'eler Evi olmayacak olan evi ile kuyu arasındaki kumlara bir gün önce bıraktıkları ayak izlerinin üzerinden geçerek, bir katil nasıl dönüp dolaşıp kurbanına ölümü gösterdiği yeri görmeye gelirse öylece kuyunun yakınına geldiler.
Dün ne kadar cesur idiyseler bu gün o kadar korkaktılar.
Dün ne kadar berrak idiyseler bu gün o kadar bulanıktılar.
Dün ne kadar gürültülü, bu gün o kadar suskun. Durgun. Öyle sessiz ki ancak bir kuyunun derinliğinde asırlardır bekleyen su bu kadar sessiz olabilir.
·
80 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.