Kalbime dokunan eller... Dünyanın bir yerinde çocuklar ağlıyorsa, öldürülüyorsa hangimiz gönül rahatlığıyla uyuyabiliriz ki? Vicdanımızı nasıl susturabiliriz? Sorular kitap boyunca aklımdan çıkmadı. Ama her şeyi ışık hızıyla unutan Dünya çocukları da unutuyordu işte. Hiç kimseye zararı dokunmayan masumlar (kitapta çocuğun çocuğa zulmü yer alsa da bunda büyüklerin etkisi var) dünyanın herhangi bir yerinde işgence çekiyor, kötülüklerde boğuluyordu. Kitap bize bu gerçeği yine çocukların gözünden anlatıyor, kendi vicdanıyla mücadele eden bir çocuğun hislerini bize en dokunaklı şekilde yansıtıyor. Emir daha kitaba başlarken "Bugün neysem, on iki yaşındayken, 1975 kışının o karanlık, buz gibi gününde oldum" diyordu. Vicdanının yükünü biz okuyucuların sırtına bırakıyordu sanki.. Kitabı okudukça Afganistan'ın içinde dolaşıyor, "Afganistan'da çocuk çok ama çocukluk yok." cümlesini daha iyi hissediyordu insan. Kitabı okudukça daha çok sarıyordu insanı hüzünlü duygular. İnsan artık bir yerden sonra kitapta geçen bir cümledeki gibi "Sahi 'İyilik bu toprakları terk etti; ölümlerden kaçmanın yolu kalmadı.' mı acaba?" diyordu. Kitabın başka bir yerinde geçen bir cümleyle de umutlanıyor, "Yeniden iyi biri olunabilir." diyordu. Yine kitap kendi değerini kendisi belirliyor, içerisinde yer alan şu cümle kitabı özetliyordu: "Hüzünlü öykülerden iyi kitaplar çıkıyor," Kitap bitiyor siz aldığınız derin nefesi yine de veremiyordunuz. Göğsünüzde bir yumruk gibi kalıyor kitap. Hüzünlü kitapları okuyamayan ben bu kitapla da dağıldım diyebilirim. Beni asıl üzen gerçekte çok daha kötülerini hâlâ çocukların yaşıyor olmaları maalesef. İşte bu kitabın bitmesi gibi bitmiyor kötülükler. Her gün daha da kötüsüyle karşılaşıyoruz. Kitapta duygular dışında bahsetmeden geçemeyeceğim bir konu daha var ki yazarın ne kadar samimi olduğunu düşünsem de kitabın Amerika propagandası yapıyor olması. Kitabı okudukça pamuk gibi bir Amerikayla karşılaşıyor insan. Amerika sever olup çıkmak pek mümkün kitap bittikten sonra. İnsan Rusya'nın bu kadar kötü olduğu bir yerde Amerika temiz kalabilir mi? demeden geçemiyor açıkçası. Dünyada filler tepişirken çimenler eziliyorsa fillerden birisi Rusya ise diğerini tahmin etmek zor olmasa gerek. (Kendi şahsi yorumumu edebi yorumum dışında yazmadan geçemedim.) Akıcı, hüzünlü, dönemine ışık tutan, güzel bir romandı. Okuyup yakın dönemi daha net anlayabiliyor insan. İyi okumalar diliyorum herkese.. Her şeye rağmen uçurtma uçurmayı unutmamanız dileğiyle..

Uçurtma AvcısıKhaled Hosseini · Everest Yayınları · 2021164,4bin okunma

··

599 görüntüleme

birincijulyet

@birincijulyet ·

28 Haziran 2021 00:59

Kalbim çıt Gözyaşım pıt ..

birincijulyet

@birincijulyet ·

28 Haziran 2021 00:59

Ahh,Hasan canım benimm

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Döndü BARUT