Yaşar Kemal'den insanların üzerinde düşünmesi gereken bir hikâye. Yakaladıkları kuşları İstanbul'un meydanlarında, cami önlerinde, kilise önlerinde, sinagoglarda "azat buzat, beni cennet kapısında gözet" diyerek satmaya çalışan yoksul çocuklar günler geçtikçe fark ederler ki: Artık kimse kuş alıp azat etmek istememektedir. Kent hayatının insanları sürüklediği düşüncesiz koşu, yavaş yavaş insanların içindeki merhameti silmektedir. Şehirde apartmanlar iyice çoğalmakta ve tabiat gitgide eksilmektedir. Kuşlar üzerinden insanlığın geldiği nokta kent yaşamı istanbulun doğasından yeşilinden kuşlarından eksik bırakılıp nasıl betonlaşıp vahşi bir yaşam haline geldiğini insanların merhametten nasil yoksun kaldığını anlatan hikâye.