FATİH'İN SON SEFERİ
Osmanlılar'la Memlüklüler arasında böylece had safhaya yükselmişken 1481 Yılı baharında Padişah'ın Otağ-ı Hümayun'unun Üsküdar'da Sultantepe mevkiine kurulduğu görüldü. Bunun Anadolu istikametinde bir sefer olduğu belliydi. Lâkin hedefin nerisi olduğunu bilen yoktu. Bütün kaynaklar bu hususta bir bilgi ihtivâ etmemesine mukabil, bu güne kadar bu hususta birçok tahmin yapılmıştır. Tarihçilerin herbiri tahmini olarak İran, Rodos veya Mısır gibi belli hedefler zikretmektedirler. Bu tahminlerden Rodos'un doğru olmak ihtimâli yoktur. Zirâ hedef Rodos olsaydı, aynı anda donanmanın da harekete geçirilmiş olması gerekirdi. İran ise asla muhtemel değildi. Çünkü burası o sırada Uzun Hasan'ın eline geçmiş bulunuyordu. Otlukbeli Muhârebesi'nde kaçan Uzun Hasan'ın kovalanmasına müsaade etmeyen Fâtih'in o tarihten itibâren bu Türkmen Beyi'yle arasında hiçbir ihtilâf vâki olmadığından, bu tahmin de doğru olamaz. Lâkin Mısır tahmini akla yakındır. Çünkü hem ordunun üç yüz bin kişi gibi kalabalıklığı ve hem de OsmanlıMemlük münâsebetlerinin bu sırada en had safhada gergin bulunması sebebiyle, bu en kuvvetli bir ihtimaldir.
Fâtih 26 veya 27 Nisan 1481 târihinde Üsküdar'dan harekete geçtiği esnâda nikris hastalığına müptelâ idi. Nikris (Goute —gut-), mafsal ağrılarıyla kendini belli eden bir hastalıktır. Bu sebeple O, yürümekte güçlük çekiyordu. Vezir-i A'zam Karamani Mehmed Paşa, O'nu teselli için:
“Allah'ın yardımıyla zafer kazanıp, Mısır ve Şam'a mâlik olursunuz. Mezkür diyarda ikamet edip, oranın âb-u hevâsından memnun olursunuz” demiş ve bu sözler Padişah tarafından memnüniyetle karşılanmıştır ki, sırf bu ifâde bile seferin Mısır üzerine olduğunu tahmin etmenin doğruluğuna bir delildir.
Sayfa 517Kitabı okudu
·
189 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.