Mutlu bir dönemdi, size gem vuran hiçbir şey yoktu, insan her şeyi yapabilir, her şeye hatta hiç gülünmeyecek şeylere bile gülebilirdi, ta ki devrimin bıçağı kafaları koparıncaya, kelleyi kurtaranlar düşünmeye başlayıncaya kadar. Ardından bir geçiş dönemi geldi, ahlakça çürümüş, yapıca duyarlığı abartılı bir kuşak ortaya çıktı; tanımadığı geçmişe özlem duyuyor, anlamadığı bugüne lanet okuyor, sezemediği gelecege kuşkuyla bakıyordu. Bu bir romantikler, saradan genç insanlar kusağıydı, bunlar hayatları gülmekle, ağlamakla, dua etmekle, küfür işlemekle, can sıkan sızlanmalarını bütün makamlarla okumakla geçiriyorlardı ve bu, günün birinde kafalarına kurşun sıkıncaya kadar sürüyordu.
Sayfa 75 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
82 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.