Kralın biri, maddi sıkıntısı olan yakınlarından birine, “sana nüshası nadir bulunan bir kitap vereyim de evine götür, mütalaa et.” diye kağıda sarılmış bir kitap verir. Mabeyinci eve götürüp açar. Bakar ki bütün kağıt paralardan müteşekkil bir cilt.
Aradan birkaç gün geçtikten sonra kral sorar: “nasıl, verdiğim kitabı okudun mu? ”
"Evet efendim okudum, tekmil ettim. İkinci cildini de İhsan buyurunuz da okuyayım” mabeyinci nin bu sözü üzerine kral şöyle der:
Müellif onu bir cilt olarak telif etmiş.”