-Sen o zaman ruhen hastaydın değil mi?
-Sen ne kadar hasta idiysen, ben de o kadar hastaydım. O zamanlar ben cahildim.
Bir kere düşün. Kapkaranlık bir evin içinde dolaşıyorsun. Yüzlerce odanın içinde çeşit çeşit şeyler var. Ama hiçbir ışık zerresi yok. El yordamıyla gidiyorsun. Elbette çevredeki eşyalar kırılır. Hem başkalarının eşyalarını kırar döker, hem kendin yaralanırsın.
İnsan böyle bir yerde yalnız kalınca deli mi, cani mi, yoksa ışıktan yoksun bedbaht mı olur? İşte o zaman biraz sevdiğin Johan bu haldeydi. Böyle karanlıkta kalmış daha kaç milyon Johan vardır…
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.