Kierkegaard ve Nietzsche Batı insanının “ruhunun hastalanmasının”, belli bireysel ve sosyal sorunlarla açıklanmayacak kadar derin ve kapsamlı olduğunun apaçık farkındaydı. İnsanın kendisiyle kurduğu ilişkide kökten yanlış olan bir şeyler vardı; insan kendisinin temel sorunsalı haline gelmişti. Nietzsche, “Avrupa’nın önündeki gerçek tehlike şudur,” diyordu, “insandan korkmakla birlikte insan sevgisini, insan güvenini ve aslında insan iradesini de yitirdik.”