Hayatım boyunca güzel anılarımı sorsalar düşünmeden bu kitabı okuduğum zamanlardır derim. Yüzlerce puanlama üzerinde değerlendirilse yine hiç kuşkusuz en yüksek notu veririm. Spoiler “Sadece kitabın sonunda dünyada bunca insanın sesi, umudu olmuşken ülkesine bir ziyaret amaçlı dahi gitmeyi ya da götürülmeyi bekledim.” Belki ben kaçırmış olabilirim.Alıntı ile bitirmek isterim. Sayın Malala buyrun ; Ve Malala konuşuyor: “Sevgili kız ve erkek kardeşlerim, Şunu unutmayın: Malala günü benim günüm değildir. Bugün, kendi haklarına sahip çıkmak için sesini yükselten tüm kadınların, tüm erkek çocukların ve tüm kız çocuklarının günüdür.Binlerce insan teröristler tarafından öldürüldü ve milyonlarcası da yaralandı. Ben sadece onlardan biriyim. Ve işte burada duruyorum... Diğer pek çok kızdan biri olarak. Kendi adıma değil, tüm kız ve erkek çocukları adına konuşuyorum. Sesimi sırf bağırmak için değil, sesimi duyuramayanlar için yükseltiyorum. Kendi hakları uğruna savaşanlar için yükseltiyorum. Barış içinde yaşama hakları için. Onurlu bir şekilde davranılma hakları için. Fırsat eşitliği hakları için. Eğitim görme hakları için. 2012 yılının 19 Ekim’inde, Taliban beni alnımın sol tarafından vurdu. Arkadaşlarımı da vurdular. Kurşunların bizi susturacağını sansalar da başaramadılar. Ve sonra, o sessizliğin içinden binlerce insanın sesi duyuldu. Teröristler, bizim amaçlarımızı değiştirebileceklerini ve tutkularımıza engel olabileceklerini sandılar ancak hayatımda tek bişey dışında, hiçbir şey değişmedi: Sadece zayıflık, korku ve umutsuzluk öldü. Yerlerine kuvvet, güç ve cesaret doğdu. Ben hala aynı Malala’yım .Tutkularım hala aynı. Umutlarım aynı.Hayallerim aynı. Bir çocuk, bir öğretmen, bir tükenmez kalem ve bir kitap dünyayı değiştirebilir.” Teşekkürler Malala.

Ben, MalalaMalala Yusufzay · Epsilon Yayınları · 20142,990 okunma

·

95 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.