Kalbimi de büyüttüm sonunda.
Artık bazen gözlerime tırmanıp bakıyor sokağa, kirpiklerime tutunuyor, o ince parmaklıklara...
Öyle çok büyüdü yani, görsen şaşarsın,
Kalbim sanırım büyüyünce sokaklarda ağlayan biri olacak.
Rezillik yani maviş anne!
Kaçmaması için sen en iyisi kalbime de
Benim serüvenimden bir yer ayırt.
Aman, mutsuz bir yer olmasın!
Sayfa 22Kitabı okudu
··
715 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.