Ilahi fıtrata sahip olarak maruf ve münker karşısında aşk ve kinle dolar, meftun olur.Kendini bilme ve bilinçlilik , onu yabancılığa ve yalnızlığa sürükler.O , bu dünyayı gurbet olarak görür; kendi ilahi özünü bu dünyada sürgün olarak bulur.O zaman gayb kaygısı, asıl arayış, kavuşma arzusu , mevcut olduğu şekliyle kalmaktan bıkma ve kaçışın yorgunluğu ve burada olmadığı gibi nerede olduğunu da bilemediği varlığa iştiyak kendisini gösterir.O , kendi olmaktan bezmiş, dar bir gömlek, dar bir ayakkabıdır. Evrenden öte bir yeşeriştir. Olduğu durumdan kaçmaktan yorulmuş... Öyle ki artık var olduğu gibi olmak , var olduğu yerde kalmak , var olduğu şekliyle yaşamak , onun için ızdırap vericidir. O , evrenden daha ileri gider akıldan öteye uçar. Ilahi bir sanat ve mucizevi bir iksir elde eder.
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.