Satrancın keyfinin nereden geldiği bellidir. Karşıdakinin kurguladığı hamleyi tahmin edememenin verdiği zorluktur bu oyunu çekici kılan. Siyah ve beyazın birbirine verdiği savaşın aynı zihinden ortaya çıkabilmesi mümkün değildir. Siyah ve beyaz taşları aynı kişi oynarsa, tutarsızlık ortaya çıkar. Aynı zihin hamleleri hem bilmek hem de bilmemek durumunda kalacaktır. Siyah için bir hamle yapacakken az önce beyaz adına düşündüklerini unutmak zorundadır ve bu mümkün değildir. Yani bir satranç oyununda kendi beynine karşı oynamak, kendi gölgenin üzerinden sıçramaya çalışmak gibidir.