Mavi’den Bir Mürekkebin Biriken Düş’ümü
Hafifçe mora çalan bir pembe, kenarları beyaz, yer yer kopmuş oyalı. Katlamayı bilmem, becerememde zaten, hep bir terslik, hep bir orantısızlık hesabı ve ciğerlerimi yosun gibi kurutan şu hava, işte benim inzivai yaşamım, köşküm, hayatım. Kurtarılmayı beklediğim ve her gün, her yeni gün, her Allah’ın günü insanların gözlerindeki pencereyi
··
858 görüntüleme
Merhaba Özlem Hanım,
Öykünüzü keyifle okudum. Şairin hayatını da düşününce başarılı bulduğumu belirtmek isterim. Öykü beni içine çekti sanki. Giriş çok iyi idi. Kimi yerlerde şairin dilini de yakalamışsınız. Şiirle öykü iç içe geçmişti bu kısımlarda ki "şiir devam mı ediyor" diye tekrar okumak zorunda kaldım.
Psikolojik öyküler yazmak diğerlerine göre daha zordur sanırım. Üstesinden gelmişsiniz...
Anlamadığım bir cümle: "her seferinde genzimi soğuğuyla yakarcasına kavuran". Burada ile ne demek istediğinizi anlamadım.
Bir de şunu belirtmek gerekir öykü içinde iki, bilgilendirme notunuzda da bir "de" yazımını kaçırmışsınız.
Lütfen yazmaya devam edin.
Merhaba Levent Bey,
" her seferinde genzimi soğuğuyla yakarcasına kavuran " tabirimde karma bir betimleme kullanmak istedim. Öyle ki yazımda olduğu üzere şiir ile hikayeyi bir potada eritmek gibi.. Didem Madak'ın benim için yeri çok ayrıdır ve o kısacık, derinlemesine, özlemle yaşamına, sözünüz ile de bir nebze olsun bir şeyler söyleyebildiysem, ne mutlu bana..
Erhan Bey'in etkinliği vesilesiyle geçmiş vakitlerde yazmış olduğum yazılar şöyle, bakmak isterseniz eğer:
#31185532
#31082183
#30365453
#29488871
#32259867
"de" ayrımını kontrol edeceğim.
Düşünceleriniz ve ayırdığınız vakit için teşekkür ederim.
3 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.