"Hz. Peygamber, vefat ederken "gözü açık" gitmeyecekti. Çünkü hayattayken "efsane insan tipi"nden binlercesini yetiştirmiş ve bu "medeniyeti" onlara emanet etmişti. Bu sahabeler Hz. Peygamber'in kendilerine bıraktığı "emaneti" dünyaya tanıtmak için yurtlarından ayrıldılar. Hz. Peygamber'in amcası Hz. Abbas'ın evlâdı olan "Kusam Hazretleri", Medine'de evinde barkında rahat rahat oturmak yerine, kaç bin kilometre uzaklıkta olan, neredeyse Çin hududundaki Semerkand'a gitti. Orada İslâm'ı, Hz. Peygamber'i anlatırken budistler, hindular tarafından başı kesilerek şehid edildi. Doğduğu yerden kaç bin kilometre uzakta garip bir şekilde toprağa düştü. Müslümanlar ona başı göklere varan bir türbe yaptılar ve "Şah-ı zinde (Yaşayan Padişah)" diye yad ettiler. Onun gibi daha kaç bin kişi dünyanın çeşitli bölgelerinde "isimsiz, mezarsız" yatıyorlar." Ali Murat Daryal.
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.