Kitap 2 bölümden oluşuyor. Birinci bölümde Yazarın Raif Efendi ile tanışması ve yeni iş arkadaşı hakkındaki gözlemleri. Bu bölüm yazarın maharetini en iyi konuşturduğu yer . Çünkü ortada büyük bir olay yok, ama üslup sizi öyle bir alıyor ki okumaktan vazgeçemiyorsunuz. İkinci bölüm başta sanki biraz hayal kırıklğı yaşatıyor size, başlardaki o büyülü sayfalar sanki klasik aşk hikayelerine dönüveriyor. Lakin Raif Efendi'nin Maria ile tanışması ve gelişen olaylar zinciriyle kitabı bırakamıyorsunuz ve bir bakmışsınız ki kitap birkaç günde bitivermiş. Nazım Hikmet'in kitap hakkındaki yorumunu haklı buluyorum hatta kitaba olan eleştirimi de etkiledi gibi.
Sabahattin Ali'yi,bence, H.Ziya Uşaklıgil'den Mehmet Rauf'dan, Hüseyin Rahmi'den, Halide Edip'den, Nuri Güntekin'den ayıran bir yanı yok. En az onlar kadar değerli ama fazlası değil. Onu farklı kılan şey; gizemli biyografisi olmalı.