Kahramanımız (diyemeyeceğim, başkarakter diyeyim bari) Sencer ile ilk tanışmamız KISKAÇ (2017) ile oldu. Hikaye ZOKA (2020) da devam etti. Ve şimdi ZIDDI ile galiba Sencer’in hikayesi bitti (yazarın yalancısıyım). Kıskaç, tüm ailenin birlikte yaşadığı, ailenin kalesi olan bir konakta geçiyor. Sencer, 20 yıl önce olmuş, biri faili meçhul diğeri kayıtlarda intihar ama şüpheli olan 2 ölüm vakasını araştırıyor. Sırları ortaya çıkararak olanları aydınlatıyor ama aile dağılıyor. ZOKA da ise; Sencer’in geçmişi araştırma merakı, cevapsız soruları cevaplama uğraşı, bitmeyen iç hesaplaşmaları, kendi ile konuşmaları, üstelik kendisini hep küçümseyerek, aşağılayarak devam ediyor. Kıskaç da Sencer ve aileyi tanıma çabası vardı. ZOKA da ise Sencer’i silkelemek, dürtmek, tartaklamak gibi bir eylemle kendine getirmek istedik. ZIDDI bizi farklı bir Sencer ile buluşturuyor. Farklı derken gene merak, sorulara cevap arama, arı kovanına çomak sokma gibi hareketlere devam ediyor ama bu defa miskin, pısırık ya da tam tersi gereksiz atılganlıkları yok. Her şeyi olması gerektiği gibi yapıyor. Zaten artık yaşlandığı içinde daha geri planda kalıyor. Belki de yıllar içinde yaşananlardan dolayı ilk heyecanını yitirmiştir. Okurken Sencer’i teselli etmek istiyorsunuz. Bu sefer ceset kırsalda bulunduğu için araştırmaya jandarmada karışır. Sencer’in arkadaşı Baş komiser Ziya’da dosyanın peşini bırakmaz. Emekliliğin keyfini süren Sencer de kendisine bir yardımcı bularak cinayeti çözmeye çalışır. Üç koldan araştırılan olay sıradan bir cinayet midir yoksa eski sırlara dayalı, geçmişin karanlıkta kalan gölgelerinin açığa çıkma korkusunun sonucu mu? Bu arada baş komiser Ziya cinayeti araştırırken hayatını kökünden değiştirecek zıddını bulur. Maktulün cenazesinde; “Şehir mezarlığındaki ölüler yer üstündeki nefes alan insanları teker teker aralarına alarak, hakimiyet alanlarını şehrin kuzeyine doğru genişletmekteydiler. Ölülerin yakında mezara dik gömüleceklerinden bahsediyorlardı. Yaşlılardan biri ranza sistemine geçileceğini söylüyordu.” Diye konuşuyorlar. Doğrudur hatta ranza sistemine geçeli çok oluyor. Bununla birlikte maalesef yer üstündekilerde boş durmuyor, üretim kapasitelerini arttırarak hızla çoğalıyorlar. Artık bu hızlı artışı ne savaşlar, ne virüsler durdurabiliyor. Yazara küçük bir not: Alındım, her an küsebilirim ( nasılsa seride bitti). Agatha Christie, Sir Arthur Conan Doyle, Edgar Alan Poe gibi bu türün ustalarını geçtim. Günümüzün ünlülerinden J. C. Grange, Dan Brown, John Verdon ( ilk üçüm olduğu anlaşıldı herhalde) varken neden ikide bir Tess Gerritsen deyip duruyorlar? (çok hayranı var biliyorum, bende de kitapları var ama daha okuyup, tanışmaya fırsat olmadı). “Nifak hasımlar arasına bir kere girmesin kızım, onlardan biri veya hepsi kindar iseler iş katliama dek varabilir. Kardeşler arasına nifak girmişti. İntikam alacaktı.” İşte tam benlik bir cümle, intikam, kıskançlık, fanatiklik anlayamadığım duygular. Bence boşa zaman ve enerji kaybı. Sencer… başımızın tatlı belası, üstüne vazife olmayan işlere çomak sokup, ağrısız başını ağrıtan, beladan kurtulamayan, meraklı, dedektif özentisi, doğruculuğuyla mahallenin (ailenin) dışlanan gariban karakteri. Yazara göre Sencer ile vedalaştık serinin son kitabıydı ama belli olmaz belki fikir değiştirir. Seride toplumun değişimine de tanık oluyoruz. İlk kitap Kıskaç da koca konak ve dedesi, damatları, torunları ile kocaman bir aile bir aradalar. İkinci kitap Zoka da ise aile bireyleri kanatlanıp kendi yuvalarına uçmuş, konak boşalmış. Son kitap Zıddı ile kendi yuvalarına dağılmış aile, baba evinde bir kereliğine bile zor (eksikleriyle) toplanıyor, tartışmalar bitmiyor. Toplumda ki değişime baktığınızda aileyle paralel olarak; koca konaklardaki kalabalık aileler yerine, çok daha büyük sitelerde stüdyo dairelerde yalnız yaşayan kişilere dönüştük. Akıcı bir dille, ayrıntılarda boğulmadan, keyifle okuyacağınız, ters köşe bir polisiye.

ZıddıAbdullah Küçük · Beyaz Fil Yayınlar · 202110 okunma

·

180 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özgün Onat