İlk öncə adı sevgi hekayəsi kimi başlayan kitab oxuduqca məni daha da əsəbləşdirir, iki sevgilinin bir-birinə qarşı hisslərinin bu qədər adi və zəif olması, verdikləri qərarlar, danışdıqları söhbətlər hamısı əsəbimə toxunur və məndə kitabı kənara atmaq istəyi yaradırdı. Suzan çox özünübəyənmiş və ancaq öz istəkləri üçün yaşayan eqoist, Filip isə