iki yaşındaki çocuk, çevresine büyük bir etkinlikle açılır.Duvarlar çizilir,eşyalar yıpranır,lekelenir,kırılır,bozulur.
Anne baba, çocuğun bu etkinliğine genellikle kısıtlamalar koyar.Yasaklar,cezalar,azar ve öfke; birer önlem olarak çocuğun önüne sıralanır.Oysa çocuğun bu baskıları anlaması olanaksızdır.O, sadece korkar ve siner ancak kavrayamaz.Çünkü bu etkinlikler onun için yemek yemek kadar doğaldır ve gereklidir. Böyle davranmak yerine anne ve babanın uygun ortam hazırlayarak çocugun bu davranışlarını desteklemesi gerekmektedir.
·
60 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.