Benim Odysseia'm burada bitiyor. Zamanın ve koşulların benden yana tavır aldıklarının bilincindeyim. Dünya beni şımarttı, sevdi ve nefret etti. Evet, dünya bana tüm iyiliklerini, çok az da kötülüklerini sundu. Başıma gelen kötü olaylar ne olursa olsun, talihin ve talihsizliğin gökyüzünde serserice dolaşan bulutlar gibi insanı gelişigüzel zamanlarda yakaladığına inanıyorum. Bunu bildiğim için kötü olaylar karşısında hiçbir zaman çok fazla dehşete kapılmıyor, iyi olaylar karşısında da hafif bir şaşkınlık duyuyorum. Hayatla ilgili hiçbir felsefem yok... destansı da olsa, aptalca da olsa hepimiz hayatla mücadele etmek zorundayız. Tutarsızlıklar karşısında tereddüt eder, kararsız kalırım; bazen küçük şeyler için canımı sıkar, felaketleri de kayıtsızlıkla karşılarım..