Kitabın olay örgüsü çok akıcıydı. Leyla ve beş kadim dostunun birbirlerine nasıl sahip çıktıklarını okudukça aile kavramının ne olduğunu sık sık sorgulama sebep oldu kitap. Ailenin kan bağının çok ötesinde olduğunu ve insanların aralarında kan bağı olmasa da yazarın deyişiyle 'su bağıyla' birbirlerine aile, yoldaş, kardeş olabileceğinin çok güzel bir örneğini okuyoruz kitapta. Her bir kişi öbür beş kişiye karşı sorumluluklarının bilincinde, bazen kendilerini ve ne olabileceğini düşünmeden büyük fedakarlıklarda bulunuyor.
Bunun yanı sıra, özgüveni eksik insanların aşırı uç düşünce ve ideallere kendilerini kaptırıp bu yolda kendi anlamlarını ve bazen değerlerini bulma çabasıyla kendinden olmayan insana karşı şiddet ve cinayette bulunabildiğini, bu nedenle bu tarz insanların çok tehlikeli olduklarını da roman içerisinde görüyoruz.
Toplumun önyargıları ve düşünce kalıpları ne kadar katı ve esnemez yapıda da olsa, gerçek hayat ve doğada hiçbir şeyin bu kadar katı olmayıp aksine sınırların tam olarak çizilmediği bir yapıdadır. Doğa farklı renkte, kokuda, biçimde hiçbir maddeyi dışlamayıp içine katarken gerçek hayatta insanların birbirlerini bazen kendi elinde olmayan özelliklere göre bile kategorilere bölmeye çalışır. Bir insana bir etiket takarken aslında o insanın arka planda neler yaşadığını, nelerle mücadele ettiğini bilemememiz sebebiyle bu durum sadece toplumun bölmesiyle sonuçlanır. Kitap boyunca düşündüklerimden biri de buydu. En önemlisi de etrafındaki tüm insanları kendi gibi düşünmeye zorlayan ve kendini 'ahlaklı' atfeden insanların en ahlaksız olduğunu...
Kitap birçok açıdan kendimde de az da olsa olduğunu gördüğüm önyargılarımı anlamamı ve insanlara daha az önyargı ve anlayışla bakabilmemi sağladı diyebilirim. Birçok açıdan kendiniz ve toplumsal yapıyla yüzleşmenizi ve bu konuda düşünmenizi sağlayacak çok sürükleyici bir roman kesinlikle. 
On Dakika Otuz Sekiz Saniye 
Elif Şafak
·
151 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.