İnsanın kendisi ile yalnız kalması bir nevi karşılaşmadır aslında. Farz etsek ki, iki kere hesap sorulur yaşamış olan kişiden, birincisi kendi ile verdiği savaştır. Yanında bir kalem ve bir kağıt var ise ki kağıdın bir olması sayı değil objenin çeşitliliğidir, aksi halde bir kağıta ne kadar yaşanmışlık ve itiraf sığdırabilirsin ki?, daha kanlı daha uzun ve daha çıkılmazdır sonuçları. Kitap klasik, en bildiğimiz hali ile saf Dostoyevski yazısıdır. Hatta o kadar Dostoyevski yazısıdır ki, bu ve bir kaç romanın bir kaç kısmını karşılaştırırsak bunun kolaylıkla Dostoyevskinin kaleminden çıktığı söylenebilir. Kitap, insanın iç dünyasındaki çırpınışlarını, hayatı boyu yaptığı şeylerin sonucunu yargılayarak kendisi ile verdiği savaşı anlatan psikolojik roman türüdür. Romandaki karakter de kendini dış dünyadan soyutlayıp içine kapanır, yanlış kabul ettiği şeyleri tatmin etmek istediği kibir yüzünden yapar fakat bunun pişmanlığını romanın sonuna kadar duyar. Romanda ilerledikçe okuyucunun her hangi bir sayfada kendini bulması da olası. Romanın bazı kısımlarında sadece karakterin düşünceleri ile karşılaşıyoruz. Nokta, virgül, ve kelimelerden oluşan karınca tadında sayfalar. Her şeyini kaybetmiş bunun sonucunda nihilist, yorgun, mutsuz adama dönüşen isimsiz karakterin yaşadıkları özellikle depresyona meyilli okuyucuların yaşamla aralarındaki bağın biraz daha incelmesine neden olabileceğinden, depresyona girmek isteyen kişilerin okumasını makul bulurum. Tabi eğer böyle bir şey mümkünse.

Yeraltından NotlarFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020129,7bin okunma

·

163 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

raskolnikov