İnsanın “yapamam” dediklerini ne de güzel yapabildiğini anlatıyor Ege Soley. Hem de öyle güzel anlatıyor ki sanki bir arkadaşınız karşınıza oturmuş sizinle dertleşiyor. Derdine ortak oluyor, hayatta yalnız olmadığınıza bir kez daha ikna oluyorsunuz. Paris’i betimlerken kullandığı dil ise sizi o sokaklarda gezdiriyor adeta. Şehrin eski binalarına aşina oluyorsunuz. Çiçeklere, çiçekçilik mesleğine bambaşka bir gözle bakıyorsunuz. Kısacası neresinden bakarsanız gerçekçi umutlarla dolu bir kitap.