İki duyguyu aynı anda besliyor kitap. Birincisi oturup yazmaya başlamak ya da yazmaya başladığınız metni hemen gözden geçirip yazmaya devam etmek hevesi, diğeri ise karamsarlık. Bu kadar iyisini yazamama karamsarlığı. Sonrası ise acıyla karışık bir haz halini alıyor, son satıra kadar da içinize çöreklenip kalıyor. Bazen Cemil olmak isteği uyandırıyor ama gerçekten Cemil olmak istediğinizden mi kaynaklanıyor bu istek yoksa Nazlı ile evli olmak isteğinden mi tam anlamak mümkün olmuyor. Müthiş.
