“Ölümle burun buruna olduğunda, sadece geceleri kabus yaşamazsın. Gündüzler de kabusa döner. Azrail’in gelişini belli etmesi
ecelden değil, ama korkudan öldürebilir insanı. Kendi katilimiz oluruz. Ölümü her an beklediğin halde beklemek ve onun gelmeyişi
kalbine bilmediğin sancılar bırakır. İlaç içip acıyı dindiren sancılar
değil ki ilaç almak için sokağa çıktığında, hemen karşı kaldırımda
koşarak eve giden adamlar görürsün. Kurşun sesleri duyarsın. Gözünün önünde insanlar ölür.